ทำไมเราถึงต้องใช้ผ้ากันเปื้อนเด็ก

เมื่อฉันโตขึ้นฉันก็เริ่มเข้าใจว่างานทั้งหมดในครัวไม่จำเป็นต้องสนุกโดยเฉพาะอย่างยิ่งการล้างจาน งานล้างจานไม่สิ้นสุดผ้ากันเปื้อนเด็ก ในสมัยนั้นเครื่องล้างจานไม่ได้กลายเป็นเครื่องใช้ในครัวมาตรฐาน ล้างจานเอาอย่างน้อยสองคนเครื่องซักผ้าและล้าง (ถ้างานตกหลุมรักเราแน่นอนว่าแม่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง) ฉันมีน้องสาวสองคนดังนั้นเราจึงแบ่งงานหลังอาหารเย็นออกเป็น “ทำความสะอาดโต๊ะล้างล้างและแห้ง

เครื่องล้างจานและเครื่องล้างจานต้องสวมผ้ากันเปื้อนล้างจานเป็นงานที่น่าเบื่อที่มีน้ำหนักมากขึ้นมีความรับผิดชอบมากขึ้นต้องใช้ทักษะและความสนใจมากขึ้น การได้รับมอบหมายบทบาทนี้หมายความว่าคุณได้รับสิทธิพิเศษในการเลือกสวมผ้ากันเปื้อนครั้งแรก ผ้ากันเปื้อนเด็กเป็นที่โปรดปรานของเราและการสวมใส่นั่นหมายความว่าคุณเป็นสุนัขชั้นยอดในครัว

การอบเป็นโครงการที่สนุกสนานมากขึ้นในการล้างจานและการวางผ้ากันเปื้อนทำให้ความสนุกเริ่มขึ้น แม่ของฉันสอนฉันว่าขั้นตอนแรกสำหรับความพยายามในการอบคือการใส่ผ้ากันเปื้อน แม้กระทั่งก่อนที่หนังสือปรุงอาหารหรือกล่องสูตรจะเปิดขึ้น, ผ้ากันเปื้อนจะต้องประดับเปิดเพื่ออบความฉลาด ฉันสามารถขอให้เราอบคุกกี้ แต่คำขอนี้ไม่ได้รับอย่างแท้จริงจนกว่าแม่จะใส่ผ้ากันเปื้อนไว้ ฉันอาจจะใส่ผ้ากันเปื้อนเพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันพร้อมที่จะอบ

แต่ความเป็นไปได้ไม่ได้กลายเป็นจริงจนกว่าแม่จะสวมผ้ากันเปื้อน สำหรับฉันดูเหมือนว่าแม่จะสวมผ้ากันเปื้อนของเธอเธอไม่ค่อยจริงจังกับการทำอาหารการทำความสะอาดหรือการอบเธอก็ยังไม่พร้อม และในทำนองเดียวกันเมื่อเธอเอาผ้ากันเปื้อนออกเธอก็ทำ ผ้ากันเปื้อนไม่หลุดออกไปจนกว่าจะมีการล้างจานครั้งชิ้นสุดท้ายที่ผ่านการเย็บจากถาดสุดท้าย และงานใด ๆ ที่ยังเหลือจะต้องรอจนกว่าเครื่องประดับประดับผ้ากันเปื้อนถัดไป

การทำอาหารเป็นเรื่องใกล้เคียงกับการอบ แต่การปรุงอาหารเกิดขึ้นทุกวันดังนั้นจึงไม่รู้สึกว่า พิเศษเตรียมอาหารอย่างน้อยวันละหนึ่งมื้อสำหรับครอบครัวของเราโดยปกติอาหารสองมื้อและมื้อเย็น  ใส่ผ้ากันเปื้อนของเธอและการเตรียมการเริ่มต้นขึ้น ผ้ากันเปื้อนสำหรับเด็กบางครั้งอาหารก็ง่ายแป้งเนื้อแป้งผักและขนมปังเสมอ เมื่อเป็นเด็กการตัดขนมเป็นงานที่ผมโปรดปรานและได้รับการร้องขอบ่อยครั้งมากที่สุด บางครั้งฉันถูกตั้งข้อหาจัดหาวัตถุดิบ อาจมาจากตู้แช่แข็งของเราในห้องใต้ดินหรือกระป๋องหรือแม้กระทั่งออกไปที่สวน อย่างน้อยที่สุดฉันก็ต้องกวนสิ่งต่างๆ เมื่อฉันโตขึ้นฉันเรียนรู้ที่จะปอกเปลือกผักตะแกรงและกะหล่ำปลีใช้เครื่องปั่นและเครื่องปั่น ในที่สุดฉันได้เรียนรู้ทุกๆ งานในการทำอาหารและการอบ

This entry was posted in เสื้อผ้า and tagged , , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.